بعد از تقزیبا سه روز کتاب رو در همین لحظه تموم کردم،حسی که نسبت به خوندن این کتاب دارم تو کلمات خلاصه نمیشه و مطمئنم همه ی کسانی که مثل من این کتاب رو خوندن همین حس رو دارن.فقط میتونم بگم تو کل داستان ارتباط عجیب و غریبی بین خودم و شخصیت های داستان برقرار کردم و میتونستم جای تک تک شخصیت های کتاب باشم.تصویری که از نیچه تو ذهنم ساختم فوق العادست و البته بیشتر از اون تصویر دکتر برویر،روانشناس مشهور قرن نوزده و هزاران هزار حسِ نابی که از این کتاب و بدون شک از نویسنده ی این کتاب،اروین یالوم به سمت من سرازیر شد.
امیدوارم همه ی ما یه روزی بتونیم مثل نیچه گریه کنیم...
برای مطالعه بیشتر درباره این اثر شاهکار.کلیک کنید